Om het geluid aan te duiden dat door verschillende dieren wordt gemaakt, bestaan er in het Italiaans, net zoals in het Nederlands, specifieke werkwoorden, zoals ‘abbaiare’ (blaffen) of ‘miagolare’ (miauwen). Maar regelmatig wordt het werkwoord ‘fare’ (doen) gebruikt, gevolgd door het geluid dat door de dieren gemaakt wordt.
Il cane fa ‘bau bau’ (de hond doet ‘woef woef’)
Il gatto fa ‘miao’ ( de kat doet ‘miauw’)
Laten we de verschillende dieren even op een rijtje zetten:
Il cane = de hond
Om te beginnen zegt een Italiaanse hond dus niet ‘woef woef’ of ‘waf waf’, maar ‘bau bau’. Dat klinkt inderdaad heel anders, maar we weten zeker dat met een beetje oefening jouw hond zich deze klanken prima eigen kan maken. Het Italiaanse werkwoord voor blaffen is ‘abbaiare’. Als een hond hard en langdurig blaft, dan noemen we dat ‘latrare’ en als hij gromt, dan is dat ‘ringhiare’. Ook kan hij janken , oftewel ‘guaire’. En als het je allemaal te veel wordt, dan zeg je ‘a cuccia!’ tegen je hond, dat letterlijk ‘in je hok!’ betekent, maar ook als ‘koest!’ wordt gebruikt.
Il gatto = de kat
Miauwen is in het Italiaans ‘miagolare’ en de kat zegt ‘miao’, dat op het Nederlandse ‘miauw’ lijkt. In het Italiaans bestaat er echter geen werkwoord voor het spinnen van een kat. Daarvoor wordt weer het werkwoord ‘fare’ gebruikt, gevolgd door het woord ‘le fusa’. Il gatto fa le fusa = de kat spint.
Il gallo = de haan
Italiaanse hanen zijn veel muzikaler dan hun Nederlandse vriendjes, want terwijl een Nederlandse haankraait, ‘canta’ (zingt) zijn Italiaanse vriendje dat op zijn. En wat zingt hij dan? Geen kukeleku, dat in Italiaanse oren nogal zurig klinkt, maar een melodieus ‘chicchirichì’.
La gallina = de kip
Ook de kip is muzikaler in het Italiaans en roept niet een staccato ‘tok tok tok’, maar ‘coccodè’ met een mooie uithaal. En als een Nederlands kuikentje ‘piep, piep’ uitroept, dan antwoordt zijn Italiaanse vriendje met ‘pio, pio’.
L’uccello = de vogel
Italiaanse vogels ‘cinguettano’ (tjilpen) en zeggen “cip, cip”. De Italiaanse ‘papera’ ( eend) ‘starnazza’(kwaakt) met ‘qua, qua’, nét even anders dan zijn Nederlandse vriendje dat ‘kwak, kwak’ zegt.
‘Piep, piep’ wordt door meerdere dieren in het Nederlands gebruikt om te communiceren. Niet alleen kuikentjes uiten zich zo, maar ook de Nederlandse muis zegt ‘piep, piep’. Terwijl Italiaanse muizen‘squit, squit’ zeggen, dat weer afkomstig is van het werkwoord ‘squittire’ (piepen).
En zo zegt een Nederlandse ezel ‘ia’, maar zijn Italiaanse neef ‘hi-ho’. Een Nederlands varken zegt‘knor’, terwijl het Italiaanse varken vrolijk ‘grunf’ of ‘oink’ roept. En waarom zou een Nederlandse koe‘boe’ roepen met een ‘b’ en de Italiaanse ‘muuu’ met een ‘m’?
Mocht je de bovengenoemde dierengeluiden eens willen horen, dan kun je hier de Italiaanse versie van het kinderlied Old McDonald had a farm, Nella vecchia fattoria, bekijken en beluisteren.